Son yıllarda tüm dünyada “sağlık hizmetlerinde değişimden” bahsedilmekte. Dünya Sağlık Örgütü raporları, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki bazı bağımsız kurumlar (Institute of Medicine gibi) ve İngiltere’deki devlet kurumları (NICE gibi) sağlık hizmetlerinde değişimi dikkati çekmekte ve çok önemli raporlar yayınlamaktadırlar. Bu raporların hemen hepsinde bazı ortak noktalar dikkati çekmektedir. Ülkemizde de sağlık hizmetleri sunumu ile ilgili çeşitli kuruluşlar ciddi bazı çalışmalar yapmış ve yapmaktadırlar. Tüm dünyada sağlık hizmetlerinde değişim kaçınılmaz bir hale gelmiştir ve mutlaka köklü değişiklikler olacaktır.
Küresel olarak değerlendirildiği zaman sağlık hizmetinde üç ana amacın olması gerektiği ortaya çıkmaktadır:
1. Herkese gerekli ve uygun hizmeti sunmak,
2. İsrafı elimine etmek ve gerekli hizmeti daha etkin sunmak,
3. Kalite düzeyini iyileştirmek ve klinik uygulamalardaki farklılıkları (variation) azaltmak.
Ekonomik kavramlar içerisinde her zaman hatırlanması gereken sözlerden birisi “istekler sınırsız, ancak kaynaklar sınırlıdır” deyişidir. Bu nedenle sağlık hizmeti sunanların ve bu hizmeti ödeyenlerin (devlet, sigorta kurumları, işveren, v.b.) herkese gerekli ve uygun olan sağlık hizmetini belirlemesi ve bunun sunulmasını sağlaması gerekir. Sağlık hizmeti kullanımında “fazla kullanım, az kullanım ve yanlış kullanım” en sık karşılaşılan kullanım şekilleridir. Bunların hepsi de sonuç olarak sağlık hizmeti harcamalarında israfa yol açar. Amaç israfı en aza indirmek ve verilmesi gerekli hizmeti en etkin şekilde sunmaktır. Sağlık hizmetlerinde maliyeti ve verilen hizmetin kalitesini etkileyen en önemli faktör, klinik uygulamalardaki farklılıklardır. Hizmet sunumunun belli bir standartta olması hem maliyetteki hem de kalitedeki farklılıkları en aza indirecektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder